25 LAT W POLSKIEJ FATIMIE

Kard. August Hlond zawierzając Polskę Niepokalanemu Sercu Maryi w 1946 r. proroczo zauważył, że Kościół w Polsce, katolicką rodzinę, może w tych trudnych latach walki komunistów z Kościołem uratować tylko Matka Boża. Umierając, wypowiedział słynne proroctwo: „Odwagi, nie bójcie się, gdy przyjdzie zwycięstwo dla Polski, będzie to zwycięstwo Najświętszej Maryi Panny". To Boża Opatrzność w swoich planach zesłała następnie Kościołowi w Polsce wielkiego Prymasa Tysiąclecia, Męża Stanu, który jak Mojżesz przeprowadził nasz Naród przez „morze czerwone" reżimu komunistycznego. A następnie na urzędzie Następcy św. Piotra zasiadł Ojciec Święty Jan Paweł II - papież zapowiedziany w orędziu fatimskim. Tak wypełnia się scenariusz z objawień Matki Bożej w Fatimie, który ma się zakończyć zwycięstwem Niepokalanego Serca Maryi.
Księża Pallotyni od początku towarzyszyli tej maryjnej drodze Kościoła w Polsce. Najpierw ks. Leon Cieślak, a następnie ks. Stanisław Czapla wraz ze współbraćmi wnieśli ogromny wkład w dzieło rozwoju nabożeństw fatimskich. Do Zakopanego przybyli w 1950 r. Od 24 sierpnia 1979 r. ich dzieło kontynuuje ks. Mirosław Drozdek, który obok istniejącej na Krzeptówkach niewielkiej kaplicy ku czci Niepokalanego Serca Maryi wybudował przepiękną świątynię wotum za ocalenie życia Jana Pawła II w zamachu 13 maja 1981 r.
Niniejszy dodatek poświęcamy 25-leciu duszpasterskiej pracy na Krzeptówkach ks. kustosza Mirosława Drozdka, który w momencie rozpoczynającego się pontyfikatu Jana Pawła II wziął sobie do serca jego apel wypowiedziany do Polaków, aby pamiętać o nim w modlitwach. Ten papieski apel, przyjęty niczym słowa testamentu, pozostał na Krzeptówkach żywy i aktualny. Jak mówi ks. Mirosław Drozdek, „z chwilą zapomnienia o tym zobowiązaniu kościół na Krzeptówkach straciłby swój blask i piękno, życie i ducha. Stałby się jednym z wielu pomników, a musi tętnić życiem żywego wotum".
To dziękczynne wotum w znaku kościoła musi jednak zawsze znaleźć żywy rezonans w sercach ludzi, którzy go wznosili i którzy do niego przybywają. Nie można podziwiać tylko piękna świątyni, trzeba budować żywy Kościół, to żywe wotum w sercu każdego; kto zrozumiał, że ocalone życie Jana Pawła II jest wielkim cudem. Tak właśnie postępuje Ksiądz Kustosz. Z jednej strony gorliwość o piękno tej maryjnej świątyni spędza mu sen z oczu, a z drugiej - czyni on wszystko, aby zaprosić ludzi do modlitwy, prosi Boga o łaskę wytrwałości, tworzy program duszpasterski, aby kościół, jako wotum wdzięczności za ocalone życie Jana Pawła II, tętnił na co dzień życiem wiary. Pielgrzymi mówią, że czują się na Krzeptówkach tak, jakby byli w Fatimie, bo - nie ujmując niczego portugalskiemu sanktuarium - na pewno Krzeptówki są polską Fatimą. Stamtąd przybyła tutaj przed laty czczona figura Matki Bożej, stamtąd też rozległo się wołanie Maryi, które ukształtowało to sanktuarium: wołanie o nawrócenie, o modlitwę różańcową oraz o zadośćuczynienie za grzechy własne i wszystkich ludzi.
Krzeptówki głoszą fatimskie orędzie, które wyrasta z Ewangelii, ze słów Chrystusa wypowiedzianych na początku Jego działalności publicznej: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!" (Mk 1, 15). Tu wielu doznaje przemiany swojego wnętrza, pokonuje grzech i umacnia się w dobru, pragnie iść drogą świętości. Pomaga w tym orędzie Matki Bożej, zaadresowane szczególnie do ludzi minionego i obecnego stulecia, naznaczonego wojnami, nienawiścią, deptaniem podstawowych praw człowieka, ogromnym cierpieniem ludzi i narodów, a wreszcie walką z Bogiem, posuniętą aż do negacji Jego istnienia.
Życzę Księdzu Kustoszowi, aby nadal wiernie trwał przy Kościele, przy Janie Pawle II, w bezgranicznym zaufaniu do Maryi, „danej ku pomocy”. Pani Fatimska potrzebuje wiernych sług, dla budowania Królestwa Bożego.

Ks. Ireneusz Skubiś – Redaktor Naczelny „Niedzieli”.

***********************************

WIDZIANE Z RZYMU

Kiedy jestem czy jedynie myślę o zakopiańskich Krzeptówkach, o świątyni Fatimskiej Pani, odczuwam przypływ nowej nadziei, nowej siły w sobie. „Sursum corda" - mówię do siebie - w górę serca i do przodu, ponieważ zbyt wielkie dzieją się obecnie Boże cuda, aby nie pamiętać o Bożej Opatrzności. Takim właśnie „cudem" jest sanktuarium Pani Fatimskiej na Krzeptówkach, u stóp krzyża na Giewoncie, kościół - wotum za cudownie uratowane życie Ojca Świętego Jana Pawła II. Dzięki wspaniałemu twórcy i gospodarzowi tego sanktuarium - Księdzu Kustoszowi Mirosławowi Drozdkowi możemy w tej świątyni kontemplować wielkie dzieła Boże, wspominać cierpienie Papieża, ale i radować się ze zwycięstwa Matki Bożej. Błogosławiona wina - ten kościół bowiem, jak Matka Boża stojąca pod krzyżem, jest znakiem wielkiego cierpienia Papieża, jego ofiary, która przyniosła niespodziewane owoce dobra.
Ale też w tej świątyni w szczególny sposób musimy być wierni Ojcu Świętemu, Stolicy Apostolskiej, wierni i wdzięczni. Dlatego kiedykolwiek jestem na Krzeptówkach, widzę, jak rozbrzmiewa w nim nieustanna modlitwa zanoszona do Boga za Jana Pawła II przez mieszkańców Skalnego Podhala, miasta Zakopanego oraz pielgrzymów z całej Polski i świata. W ten sposób świątynia ta staje się żywym wotum narodu polskiego, znakiem wypełnienia obietnicy danej Ojcu Świętemu, że go nigdy nie opuścimy.

O. Konrad Hejmo OP
Dyrektor Ośrodka Duszpasterskiego
dla Polaków w Rzymie

***********************************

„Z historią tego sanktuarium łączy się także wydarzenie, które miało miejsce na Placu św. Piotra 13 maja 1981 r. (...). Wiem, że gromadziliście się (...) w kaplicy Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach, aby odmawiać Różaniec i modlić się o zdrowie i siły dla mnie. To właśnie podczas różańcowej modlitwy narodził się plan wybudowania w tym miejscu, u podnóża Giewontu, sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej jako wotum dziękczynnego za uratowanie mojego życia. Wiem, że to sanktuarium, które dziś mogę konsekrować, wznosiło wiele rąk i wiele serc zjednoczonych pracą, ofiarą i miłością do Papieża. Trudno mi o tym mówić bez wzruszenia...".

Krzeptówki, 7 czerwca 1997 r.
Jan Paweł II

PAPIESKIE ZNAKI

O sanktuarium fatimskim na Krzeptówkach mówią pielgrzymi, że jest papieskim sanktuarium maryjnym. Faktycznie, już drogę do Sanktuarium wytyczają rozwieszone nad ulicą transparenty, przypominające o konieczności zawierzenia Matce Najświętszej i o roli modlitwy różańcowej. Są to cytaty z nauczania Papieża. Pierwszy znak papieski widnieje już w bramie prowadzącej do sanktuarium, przypomina o zawierzeniu Jana Pawła II Matce Bożej. Brama jest zwieńczona maryjną koroną i napisem: „Totus Tuus". Mato nam przypomnieć postawę zawierzenia, o jaką prosiła Maryja w swych objawieniach w Fatimie.
Przed świątynią wita pielgrzymów pomnik Ojca Świętego, spoglądającego na panoramę Tatr; Ojciec Święty patrzy ku krzyżowi na Giewoncie, o którym tak pięknie mówił do mieszkańców Zakopanego: „Ojcowie Wasi na szczycie Giewontu ustawili krzyż. Ten krzyż tam stoi i trwa. (...) Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża..." (6 czerwca 1997).
Nad wejściem do świątyni widnieje napis: „Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej-wotum wdzięczności za ocalenie Ojca Świętego w dniu 13 V 1981 r.". To przypomnienie o intencji, jaka towarzyszyła budującym ten kościół ludziom i jaka towarzyszy tym, którzy modlą się w jego wnętrzu. Obok znajdują się dwie marmurowe tablice. Pierwsza związana jest z koronacją figury z Krzeptówek, która przez 27 lat pielgrzymowała po Polsce. Obecnie znajduje się w kaplicy Niepokalanego Serca Maryi. Druga tablica zawiera słowa Jana Pawła II wypowiedziane do rodaków 22 października 1978 r.: „Proszę Was - bądźcie ze mną. Módlcie się za mnie".
Ta druga tablica ma nas wprowadzić w klimat pracy duszpasterskiej, prowadzonej w sanktuarium. Słowa Ojca Świętego zostały tu przyjęte jako „papieski testament", zobowiązujący do jego codziennego wypełniania. Tak też zostało „skomponowane" całe wnętrze świątyni, by skłaniało do modlitwy za Ojca Świętego. Prezbiterium sanktuarium w kształcie papieskiej tiary ukazuje prawdę o pierwszorzędnej roli Eucharystii i służebnej roli Maryi. Matka Najświętsza czuwa nad swym Synem utajonym w Najświętszym Sakramencie. Warto zwrócić uwagę na kilka witraży rozjaśniających wnętrze świątyni kolorowym światłem. Opowiadają one historię fatimskiego orędzia. Właśnie w prezbiterium znajdują się dwaj „papieże fatimscy": po lewej - Pius XII, który dokonał pierwszego poświęcenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi w 1942 r., po prawej zaś - Jan Paweł ll, który spełniając wszystkie warunki Matki Bożej Fatimskiej, poświęcił świat i Rosję Niepokalanemu Sercu Maryi w 1984 r. Po witrażach ukazujących objawienia fatimskie jest przedstawiona koronacja figury Matki Bożej Fatimskiej z Zakopanego na Placu św. Piotra przez Jana Pawła II w 1987 r. Także dwie stacje zawieszonej na ścianach drogi krzyżowej zawierają wątki papieskie. Mają one uzmysłowić pielgrzymom rolę Ojca Świętego w realizującej się dziś historii zbawienia i wskazać na zjednoczenie Jana Pawła II z Jezusem w Jego cierpieniu, którego sam stał się uczestnikiem. W stacji V - zamiast Szymona z Cyreny - Jezusowi pomaga nieść krzyż Jan Paweł II. W stacji XII pod krzyżem umierającego Chrystusa stoi Matka Najświętsza i - zamiast Apostoła Jana - Papież Jan Paweł II. Te stacje ukazujące Jana Pawła II przy krzyżu Zbawiciela, przypominają o zjednoczeniu Ojca Świętego z cierpiącym Chrystusem.
Wiele innych elementów wystroju przypomina modlącym się o Janie Pawle II. Na przyjazd Ojca Świętego wykonano specjalny tron, z którego Jan Paweł II wygłosił homilię. Pozostaje on znakiem obecności Pasterza Kościoła powszechnego. Kieruje uwagę pielgrzymów na obowiązek wsłuchiwania się w nauczanie papieskie, szczególnie to wygłoszone w Zakopanem w 1997 r. Można też zwrócić uwagę na herb papieski, zawieszony nad łukiem prezbiterium, na drzwi prowadzące do zakrystii czy na widniejący nad chórem napis: „Totus Tuus". Warto również zobaczyć park fatimski, znajdujący się na tyłach sanktuarium, w którym znajduje się papieski ołtarz spod Wielkiej Krokwi. Park jest miejscem poświęconym modlitwie i refleksji nad maryjną drogą, jaką kroczy na co dzień Ojciec Święty.
Jednym z najważniejszych przesłań Matki Bożej Fatimskiej jest Jej prośba o codzienne odmawianie Różańca. Stąd teren okalający sanktuarium przypomina różaniec - w przęsła ogrodzenia wkomponowano dziesiątki różańca, w ten sposób teren sanktuarium został symbolicznie opleciony tą modlitwą, o którą Matka Boża prosiła w Fatimie. Papieski i różańcowy wymiar Krzeptówek stał się jeszcze bardziej wyraźny po 7 czerwca 1997 r., po papieskiej konsekracji świątyni, kiedy Ojciec Święty wyrzekł ważne słowa: „Drodzy Bracia i Siostry! Wasze sanktuarium na Krzeptówkach jest mi w najszczególniejszy sposób bliskie i drogie...".
Zapewniamy Ojca Świętego. że w naszym sanktuarium nigdy nie ustanie różańcowa modlitwa. Przecież prosiła o nią Matka Boża Fatimska! Przecież godzina wypełnienia się Jej zapowiedzi jest coraz bliżej -wskazówki zegara dziejów posuwają się nieustannie ku chwili zwycięstwa Niepokalanej! Nasze sanktuarium będzie zawsze wierne temu ślubowaniu modlitwy za Ojca Świętego, który coraz bardziej potrzebuje naszego modlitewnego wsparcia.

Ks. Mirosław Drozdek SAC

***********************************

CHARYZMAT

W świątyni na Krzeptówkach jest zachowane sacrum. Pielgrzym, który wchodzi do kościoła, od razu odczuwa świętość tego miejsca. Np. pielgrzymi z Wilna po wejściu do świątyni całowali posadzkę, a dopiero potem zbliżali się do ołtarza. Czynili dokładnie to, czego Anioł uczył dzieci w Fatimie w objawieniach z 1916 r., kiedy przed modlitwą klękał i głową dotykał ziemi. Ale nie tylko urzeka zewnętrzne piękno świątyni. Ono jest znakiem czegoś głębszego, wyrazem tego, co jest w sercu sanktuarium. Jest tylko uzupełnieniem doskonałości sprawowanej tu liturgii, nabożeństw, modlitwy i posłannictwa, którego wypełnianie jest celem fatimskiego sanktuarium na Krzeptówkach. Nie tylko przekazywanie fatimskiego orędzia jest zadaniem tego miejsca, ale przede wszystkim wprowadzanie w życie żądań Fatimskiej Pani. Dlatego Ojciec Święty mówiąc o charyzmacie Krzeptówek, nie skupił się jedynie na modlitwie różańcowej. Powiedział przecież: „Wasze sanktuarium od początku głosi orędzie fatimskie i nim żyje".
„Są to największe słowa pochwały, jakie można było powiedzieć o nas i w tym miejscu mówi ks. kustosz Mirosław Drozdek. - Padły one z ust Ojca Świętego, który podkreślił w ten sposób nie tylko wierność głoszeniu orędzia fatimskiego, propagowanego także w czasach, kiedy mówienie w Polsce o Fatimie było zakazane i surowo karane. Tym samym pracujący w naszym sanktuarium księża pallotyni zostali uznani nie tylko za głosicieli orędzia fatimskiego, ale także za jego wiarygodnych świadków, żyjących tym, co głoszą. -Tu, na Krzeptówkach, doświadczamy tego, jak wiele polskich serc pozostało czułych na wołanie Maryi. Modlitwa miliona pielgrzymów w ciągu roku przed figurą Madonny Fatimskiej przynagla nas do tworzenia nowych form kultu fatimskiego, do krzewienia modlitwy różańcowej, zwłaszcza w rodzinach. Kościół nie może pozostawić wiernych samym sobie, ale musi dać im skuteczne narzędzie, umożliwiające opór przeciwko demoralizacji obecnej w środkach masowego przekazu, przeciwko systemowi władzy, która narzuca bezbożne ustawy. Próbujemy włączyć się w to dzieło odnowy serc Polaków na tyle, na ile sił starcza".
Czy takiemu miejscu jak Krzeptówki nie zagraża turystyka, czy sacrum miejsca nie cierpi na tym, że przybywa tu tak wielu turystów, traktujących je, jak wszystko w Zakopanem, jedynie jako atrakcję? Na to pytanie kustosz ks. Mirosław Drozdek odpowiada: „Zagrożenie faktycznie istnieje, ale musimy znaleźć takie sposoby głoszenia orędzia fatimskiego, aby istota naszego sanktuarium nigdy nie straciła tego, co najważniejsze - świętości tego miejsca, wyrażającego się w kulcie Maryjnym i w dziękczynieniu Bogu za cud ocalenia Jana Pawła II. Orędzie fatimskie jest bardzo zakorzenione w Ewangelii i głównym zadaniem Fatimyjest ewangelizacja. Maryja jest tu obecna, tak jak była obecna pod krzyżem. Na Krzeptówkach wyobraźnia naszej wiary przenosi nas pod Krzyż na Giewoncie. Ponadto pilnuję tego osobiście, aby nie zatracić prawdziwego sensu Fatimy, nie użyć orędzia do jakichś innych celów, np. ekonomicznych. Łatwo zamienić świętość w komercję. Dlatego jest u nas tylko to, co konieczne. Sanktuarium fatimskie musi pozostać miejscem oczyszczenia, miejscem Boga".

Łukasz Lubelski

***********************************

CUDOWNE MIEJSCE

Pracuję w naszym sanktuarium fatimskim dokładnie 25 lat i jestem codziennie świadkiem niezwykłej misji, jaką Bóg zlecił Matce Najświętszej. Ile łask otrzymujemy przez Jej pośrednictwo! Ileż próśb zostaje wysłuchanych dzięki Jej wstawiennictwu! Ileż dokonuje się maryjnych cudów! „Nasze sanktuarium niesie ze sobą - jak powiedział Jan Paweł II - orędzie macierzyńskiej dobroci, otwierające serca pielgrzymów nałaskę Bożą". Takajestfunkcja Maryi - otwierać na Boga i prowadzić do Chrystusa. Stąd w sanktuarium dokonują się tak liczne nawrócenia, stąd jest ono miejscem duchowego odrodzenia przez sakrament pokuty; miejscem pojednania rodzin i decyzji zmiany życia na lepsze.
Świadectwa doznanych łask, zostały zapisane w Złotej Księdze, która dziś liczy ponad 40 tomów i zawiera tysiące opisów duchowych przeżyć. Znamienny jest charakter owych łask. I tak, we wpisach do Złotej Księgi powtarzają się wzmianki o „miejscu cudownym". Pielgrzymi nazywają tak sanktuarium nie tylko ze względu na jego piękno. Wprawdzie nazywają je „następnym ósmym cudem świata", ale czynią to dlatego, że jego piękno kieruje myśli ku pięknu nieba. Może dlatego jest ono dla nich „nieziemsko piękne"! Czytamy: „Świątynia Matki Bożej Fatimskiej cudowna, wspaniała!!! O, jak piękne musi być niebo" - pisze Bronisława z Poręby Dzierżnej. A Urszula G. z Katowic, która dobrze zrozumiała, co kryje się pod pięknem i harmonią kościoła, wpisała słowa: „Tu odnajduję spokój i namacalną więź z Bogiem i Maryją". W kolejnym wpisie zakopiańskie sanktuarium staje się rzeczywiście „cudownym Sanktuarium Matki Bożej", bo czytamy: „Żyję pięćdziesiąt lat, lecz takiego cudu nigdzie na całym świecie nie spotkałam" Hanka z rodziną. „Przywiozłam tutaj specjalnie mojego męża, olśniona pięknem tego sanktuarium, które po raz pierwszy zobaczyłam w maju ubiegłego roku, kiedy wracając z wycieczki, trafiłam na majowe nabożeństwo, a otwarte drzwi kościoła ukazywały jego wnętrze z czuwającą Matką Najświętszą. Widziałam tylko złoto wokół i słyszałam Litanię Loretańską. Pomyślałam, że w tym miejscu wszystkie ludzkie prośby muszą być wysłuchane". To świadectwo Jolanty z Krakowa.
Czy dziwi, że takim duchowym doświadczeniom towarzyszą cuda? Państwo Homerowie, pielgrzymi z Birmingham, ujęli to w znamienne słowa: „Świątynia każe spoglądać w przyszłość. Wszyscy, którzy tu przybędą, muszą otrzymać błogosławieństwo od Boga". Rzeczywiście, to przekonanie potwierdza wiele świadectw odnotowanych w sanktuarium, takich jak: „Matko Boża Fatimska, dzięki Ci za cud, którego doznałem" - pisze krakowianin L. Waloszczyk. „Cudowna Matko Boża, tyle cudownych uzdrowień doznałem i opieki - miej nas dalej w opiece" - wpisuje modlący się w sanktuarium mieszkaniec Warszawy. „Fiat, Maryjo! Tak bardzo umocniłaś moje powołanie, tak wiele wlałaś otuchy i radości w moje nękane zwątpieniami serce, tak cudownie słuchałaś i dlatego pragnę, odpowiadając Chrystusowi na wezwanie, być maryjnym klerykiem i maryjnym kapłanem na wieki" - słowa te kreśli Jacek z Szydłowa. „Matko Boża Fatimska, dziękuję Ci za cudowne uzdrowienie mojej żony" - pisze mieszkaniec Łodzi. Jedno z małżeństw wpisuje prośbę o uzdrowienie umierającego dziecka, by po dwóch tygodniach ponownie klęczeć w sanktuarium i odnotować w Złotej Księdze radość i wdzięczność za uzdrowienie.
Pielgrzymi nazywają Matkę Bożą Fatimską „cudami słynącą" - przecież ocaliła Papieża i strzeże go nadal na drogach jego życia. Jest też czułą Matką każdego z nas. Może dlatego przewijają się w Złotej Księdze słowa podobne do zapisanych przez Martę Chliszcz: „Tutaj zostanie moje serce, tutaj powracać będą moje myśli. To sanktuarium i ten kościół na zawsze będą moim domem, do którego będę tęsknić".
Pielgrzymi podejmują praktykę Komunii św. wynagradzających pierwszych sobót miesiąca. Najbardziej konkretnym dowodem przemiany serc jest konfesjonał, z którego często korzystają (zdarza się, że po kilkunastu latach - właśnie tu, u Pani Fatimskiej-następuje ich pojednanie z Bogiem). Skoro objawieniom Matki Bożej w Fatimie w 1917 r. towarzyszyły cudowne zjawiska, liczne uzdrowienia chorych, a także uzdrowienia duchowe, powtarzają się one wszędzie tam, gdzie jest Pani Fatimska.

Ks. Mirosław Drozdek SAC

***********************************

„Księża Pallotyni potrafili z parafii w Zakopanem na Krzeptówkach uczynić żywe i wielkie ognisko fatimskiej pobożności, do którego po ogień przyjeżdżają pielgrzymi z Polski i zagranicy".

Kard. Franciszek Macharski
Z przemówienia powitalnego Ojca Świętego,
Zakopane Krzeptówki, 7 czerwca 1997 r.

SKARBIEC

Krzeptówki mają pełne prawo nazywać się papieskim sanktuarium maryjnym, ponieważ dzięki Księdzu Kustoszowi znajduje się tutaj prawdziwy skarbiec pamiątek poświęconych Janowi Pawłowi II i Stolicy Apostolskiej. Chociaż nie ma jeszcze odpowiednich sal, które spełniałyby wymogi takiego zbioru, to eksponatów jest już bardzo dużo - począwszy od pamiątek fatimskich, przez watykańskie, dary serca Ojca Świętego, a także ważne dokumenty i inne dary składane przez pielgrzymów z kraju i zagranicy. Zostały one zgromadzone w jednej, bardzo pięknej sali, z góralskimi meblami. Ponieważ miałem szczęście kilkakrotnie je zobaczyć, wymienię chociaż niektóre z nich, aby ukazać ich bezcenną wartość.
I tak, jest tu wiele bardzo cennych przedmiotów związanych z kultem Matki Bożej Fatimskiej oraz historią sanktuarium. Najcenniejsze, poza samą figurą, są dokumenty rangi papieskiej: breve apostolskie Ojca Świętego Jana Pawła II, stwierdzające' fakt koronacji (posiadają je sanktuaria, w których obrazy czy figury są koronowane decyzją papieską) oraz breve Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, potwierdzające akt koronacji z dnia 21 października 1987 r.
Jednym z cennych darów, które otrzymało sanktuarium w momencie wmurowania kamienia węgielnego, jest złoty różaniec z prawdziwych pereł, ofiarowany przez Ojca Świętego 13 maja 1989 r. Ponadto sanktuarium jest w posiadaniu mitry papieskiej, w której Ojciec Święty sprawował Mszę św. w Kielcach, kiedy to wygłosił słynne kazanie na temat rodziny, które wzbudziło ogromny protest w środkach masowego przekazu. Była wtedy ulewa, ogromna wichura, Ojciec Święty zmókł, stąd i mitra nosi na sobie ślady żywiołu. Można zobaczyć pośród tego zbioru cenny kielich, ofiarowany przez prefekta Kongregacji ds. Kultu Bożego abp. Geraldo Majellę, a użyty przez Jana Pawła II 12 grudnia 1983 r. podczas sprawowania Mszy św. w trzecią niedzielę Adwentu, zwaną laetare. Jest ogromnej rangi dokument Penitencjarii Apostolskiej, wydany z okazji Roku Maryjnego, udzielający przywileju odpustu zupełnego na wieczne czasy dla pielgrzymów modlących się w sanktuarium na Krzeptówkach. Wśród dokumentów są też dwa historyczne akty zawierzenia z Fatimy - jeden z roku 1982, drugi z 1991, kiedy Ojciec Święty przybył do Fatimy z pielgrzymką dziękczynienia. Akty te, chociaż przygotowane w Polsce, są podpisane osobiście przez Ojca Świętego. Znajdziemy tu też bardzo cenne dwie korony ofiarowane Matce Bożej Fatimskiej. Jedną ufundowały po koronacji matki z parafii na Krzeptówkach, składając w dowód wdzięczności Matce Bożej swoje klejnoty, umieszczone w koronie, druga jest darem bp. Alberto z Fatimy, który w 1992 r. osobiście złożył ją u stóp Matki Bożej. Jest to szczególne wyróżnienie dla sanktuarium.
Wśród wielu dokumentów papieskich znajdują się numerowane i zadedykowane Krzeptówkom przez Ojca Świętego encykliki, listy apostolskie oraz książki i modlitewniki. Cenny dla sanktuarium jest wpis sekretarza osobistego Jana Pawła II abp. Stanisława Dziwisza, który odwiedzając sanktuarium, napisał 24 lipca 1991 r.: „Mam jednak nadzieję, że Podhale będzie mogło cieszyć się obecnością Ojca Świętego i o to proszę Matkę Bożą Fatimską".
Jest wpis z bardzo znaczącej wizyty kolejnego po bp. Alberto biskupa fatimskiego - Serafima, który spędził 3 dni w sanktuarium we wrześniu 1993 r. Innym cennym dokumentem jest akt erekcyjny kościoła, potwierdzający fakt, że kamień węgielny pod tę świątynię został przywieziony z Rzymu, z grobu św. Piotra, i został pobłogosławiony przez Jana Pawła II 4 marca 1987 r.; drugi kamień węgielny pochodzi z groty pierwszego objawienia się Matki Bożej w Fatimie i nosi numer 1, czyli jest pierwszym kamieniem, o który w ogóle poproszono w sanktuarium fatimskim.

Czesław Ryszka

***********************************

ŁĄCZNOŚĆ Z FATIMĄ

Jan Paweł II powiedział I 7 czerwca 1997 r.: „Wasze sanktuarium na Krzeptówkach łączą bliskie więzi duchowe z Fatimą w Portugalii. Stamtąd także przybyła czczona przez Was figura Matki Bożej".
Ojciec Święty wie, że sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach jest jednym z najważniejszych ośrodków fatimskich w świecie, ściśle związanym z sanktuarium w Fatimie. „Polska Fatima" stara się na wiele sposobów służyć sprawie fatimskiego orędzia. M.in. w 1999 r. powołano formalnie do istnienia Sekretariat Fatimski - instytucję mającą promować apostolat fatimski i koordynować wielorakie inicjatywy podejmowane przez sanktuarium. W jego działalności należy wymienić przede wszystkim prowadzenie nieustannej modlitwy za Ojca Świętego i rozpowszechnianie tej idei w całej Polsce, organizowanie ruchów modlitewnych związanych z przesłaniem z Fatimy: Krucjaty Różańca Rodzinnego, Apostolatu Rodzin Fatimskich czy Białej Armii. Co roku na Krzeptówkach odbywają się Kongresy Różańcowe. Pierwszy odbył się w 1990 r. i dotyczył duchowego odrodzenia rodzin przez Różaniec. Potem m.in. rozważano tematy: Różaniec - drogą do zwycięstwa (1991), Fatima - orędzie pokoju (1992), Fatima i przemiany w Europie Środkowej i Wschodniej (1993), W światłach Fatimy - nowa ewangelizacja (1994 i 1995), Z różańcem w dłoniach oczekujemy na wizytę Ojca Świętego Jana Pawła II w Polsce i w Zakopanem (1997), Narodowe Krucjaty Różańcowa w służbie Kościoła (1998). Głównym celem tych Kongresów jest pogłębienie treści orędzia fatimskiego, modlitewne pochylenie się nad dokumentami Ojca . Świętego Jana Pawła II m.in. odnośnie do spraw rodziny, sytuacji na świecie, odnowienia wiary. W Kongresach biorą udział wybitni przedstawiciele Ruchu Fatimskiego z USA, Anglii, Austrii, Niemiec, Szwajcarii, Portugalii, Słowacji, Litwy.
Sanktuarium na Krzeptówkach dało początek wielu ośrodkom kultu fatimskiego w Polsce. Stąd wychodziły statuy sprowadzone z Fatimy do wielu parafii w Polsce i za granicą. M.in. w 1990 r. z sanktuarium wysłano figurę Matki Bożej Fatimskiej na Kreml, w 1991 r. do prywatnej kaplicy prezydenta Wałęsy, a w 1993 r. do kaplicy Sejmu RP Wiele figur z Zakopanego znalazło się w sąsiednich krajach: na Słowacji, Ukrainie i Białorusi. Jedna z tych figur Matki Bożej Fatimskiej, czczona w Juszczynie, doczekała się nawet korony papieskiej! Sanktuarium w Zakopanem, w miarę swoich możliwości, służyło i służy nadal swoim doświadczeniem i pomocą dla księży prowadzących nabożeństwa fatimskie w swoich parafiach.

C. R.

***********************************

SANKTUARIUM NA KRZEPTÓWKACH

jest miejscem, gdzie można zyskać odpust Zupełny.

Penitencjaria Apostolska z polecenia Ojca Świętego z radością udziela możliwości uzyskania odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami
wiernym przybywającym do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem, jeśli będą pobożnie uczestniczyć w świętych nabożeństwach liturgicznych, lub przynajmniej odmówią Modlitwy Pańską i Wyznanie Wiary:
1. w uroczystość Niepokalanego Poczęcia i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Dziewicy, a takie w dniu 13 maja,
2. raz w roku w dniu dowolnie wybranym przez poszczególnych wiernych,
3. ilekroć pielgrzymi grupowo przybędą do tego sanktuarium.

Obowiązuje z mocą od chwili obecnej na zawsze bez jakichkolwiek przeszkód.

Watykan, dnia 22 kwietnia 1992 r.

***********************************

„BIBLIOTEKA FATIMSKA"

W trosce o właściwy rozwój kultu Matki Bożej Fatimskiej w Polsce, z myślą o dostarczeniu duszpasterzom i wiernym odpowiednich materiałów o tematyce fatimskiej, z inicjatywy ks. Mirosława Drozdka SAC, kustosza sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem powstało wydawnictwo „Biblioteka Fatimska". W ramach serii tego wydawnictwa ukazały się od 1992 r. następujące pozycje:
~ Fatima - światło dla świata, Sorg OCD, Poznań 1992.
~ Obietnica pokoju, L. Schewczyk, Zakopane 1993, wyd. II.
~ Poświęcenie świata i Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi, R. Fox, Zakopane 1993.
~ Fatima wciąż aktualna, G. Scharf OMI, Poznań 1994.
~ Fatima, Rosja i Jan Paweł II, T Tindal-Robertson, Warszawa 1994.
~ Ponowne odkrycie Fatimy, R. Fox, Zakopane 1994.
~ Fatima, Kościół i trzecie tysiąclecie, T Robertson, W. Łaszewski, vVarszawa 1995.
~ Obietnica pokoju, L. Schewczyk, Poznań 1995.
~ Pielgrzymująca Pani Fatimska, L. Kaczmarek, Warszawa 1995.
~ Mały Modlitewnik Fatimski, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1995.
~ Modlitewnik Fatimski, ks. M. Drozdek SAC (red.), Ząbki 1995.
~ Maryja i moc Bożej miłości, L. Kaczmarek, Warszawa 1996.
~ Biała Armia. Apostolat Fatimski dla dzieci, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1996.
~ Wskazania Apostolatu Rodzin Fatimskich, R. Fox, Warszawa 1997.
~ Pogadanki Ojca Roberta, cz. I ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1997.
~ Żywe wotum, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1997.
~ Różaniec w rodzinach, ks. M. Drozdek SAC (red.), W. Łaszewski, Warszawa 1997.
~ Duchowa droga Sanktuarium, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1997.
~ Kościół to nie tylko budynek sakralny. Homilia Ojca Świętego Jana Pawła 11-7 czerwca 1997 r., Warszawa 1997.
~ Modlitewnik Białej Armii, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1998.
~ Katechizm w tajemnicach różańcowych, W. Łaszewski, Warszawa 1998.
~ Pogadanko Ojca Roberta, cz. II, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1998.
~ Fatima dziś, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1999.
~ Nabożeństwo pierwszych sobót, ks. M. Drozdek SAC (red.), Ząbki 1999.
~ Różaniec z Ojcem Świętym Janem Pawłem ll, ks. M. Drozdek SAC (red.), Ząbki 1999.
~ Przewodnik. Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 1999, Warszawa 2000.
~ Sursum Corda. Poetyckie zamyślenie fatimskie i papieskie, Warszawa 2000.
~ Fatima - Ewangelia według Maryi, Luigi Bianchi, Warszawa 2000. ~ Orędzie Fatimskie, Pallottinum 2000.
~ Zakopiańskie Medytacje Różańcowe, Ząbki 2001.
~ Poetyckie zamyślenie o Krzyżu na Giewoncie, Warszawa 2001.
~ Apele orędzia Fatimskiego, Siostra Łucja, Pallottinum 2001.
~ Fatima dziś. Aktualność Orędzia Matki Boźej Fatimskiej na progu nowego milenium, ks. M. Drozdek SAC (red.), Warszawa 2002.
~ Tajemnica Fatimska a pontyfikat Jana Pawła 11, Aura Miguel, Pallottinum 2002.
~ Różańcowe tajemnice światła, Rozważania nowych tajemnic z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, Ząbki 2003.
~ Z polskiej Fatimy, ks. Mirosław Drozdek SAC, Czesław Ryszka, Kraków 2004.
~ Sursum Corda, o. Konrad Hejmo OP, ks. Mirosław Drozdek SAC, Czesław Ryszka, Kraków - Zakopane 2004.

W przygotowaniu:
~ Droga, która prowadzi do Boga, ks. M. Drozdek SAC, W. Łaszewski.

(powrót na pierwszą stronę sanktuaryjną...)