ODWRACANKI

Przyporządkowanie konkretnej kolorystyki znakom drogowym jest nieodłącznym elementem ich dostrzegania, ich identyfikacji.

Kolor również jest pomocny przy klasyfikacji znaków na grupy: żółty - ostrzegawcze, biały - zakazu, niebieski - nakazu oraz informacyjne itp.

Na przykład nie bez powodu znak "stop", znak który ze względu na swoje znaczenie ma być jednym z najlepiej widocznych, ma swoją indywidualną kolorystykę. Dzięki niej on się lepiej wyróżnia. Biały napis "stop" na czerwonym tle, z białą obwódką - w przeciwieństwie do pozostałych znaków zakazu, które są z zasady wyrażane czarnymi symbolami na białym tle i w czerwonej obwódce.

Zatem jak wszystkie znaki, również znaki: "stop" (B-20), "zakaz zatrzymywania się" (B-36) i "parking" (D-18) zgodnie z "Rozporządzeniem w sprawie znaków i sygnałów drogowych" mają ściśle określoną kolorystykę, którą przedstawiamy na rysunku poniżej.

Obowiązują one zgodnie z tą, nadaną prawem kolorystyką. Dotyczy to nie tylko naszego kraju, ale praktycznie całej Europy i podobnie większości krajów świata.

Dzięki tak przyjętym kolorystycznym normom, identyfikacja informacji wizualnych płynących ze znaków drogowych jest identyczna nie tylko na różnych krańcach naszego kraju, ale i na terenie większości dróg naszego globu.

Przykłady odwracania obowiązującej kolorystyki są wyłącznie beztroską naszego źle pojętego wolnego rynku.

Zamienianie kolorów znaku, czyli stosowanie ich w kontrze (kolory na odwrót) bywa niekiedy stosowane przy znakach firmowych, przy piktogramach itp. Przy znakach drogowych taka zamiana jednak jest niedopuszczalna. Dlaczego? Bowiem nierzadko znak spostrzega się w ułamku sekundy, a jego identyfikacja powinna być i błyskawiczna i jednoznaczna. Za kierownicą nie ma czasu na rozważania typu jaki to znak...

Znak powinien wyglądać tak, jak obowiązuje, a więc zgodnie prawem, czyli również zgodnie z tym, czego kierowców uczy się na kursach nauki jazdy.

[maj 2006]

  następny...