(10.10.2009) Anita Rysiewska: "3 października 2009 roku Sekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotr Żuchowski wręczył Władysławowi Trebuni-Tutce Nagrodę im. Oskara Kolberga za całokształt działalności i wybitne osiągnięcia w zakresie ochrony autentycznych wartości kultury regionalnej. Nagrodą tą wyróżnia się wybitne indywidualności w dziedzinach twórczości artystycznej: sztuk plastycznych, literatury ludowej, muzyki instrumentalnej, śpiewu i tańca.
Władysław Trebunia-Tutka, znany jako głowa rodu i charyzmatyczny instrumentalista w zespole rodzinnym Trebunie-Tutki, zawsze podkreśla, że przede wszystkim jest artystą malarzem. Na jego twórczość ma wpływ nie tylko góralskie pochodzenie ze starego rodu baców i muzykantów, ale i wielkie zamiłowanie do polskiej kultury i historii. Urodził się w 1942 roku w Poroninie, w domu, w którym bywało wielu artystów malarzy, portretujących jego dziadka - słynnego Stanisława Budza-Mroza, zwanego ostatnim podhalańskim dudziarzem. Od najmłodszych lat przejawiał wielki talent plastyczny i muzyczny. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych oraz Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Brał udział w około 35 wystawach zbiorowych i 25 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Prezentował swe prace w Belgii, Holandii, Francji, Niemczech, Szwecji, Hiszpanii, Rosji, Kanadzie i USA. Uprawia projektowanie tkanin, malarstwo sztalugowe, witrażowe, malarstwo na szkle, kompozycje ścienne, pastel, olej, gwasz. Prace olejne i na szkle zakupiono do wielu kolekcji europejskich i amerykańskich, a malowidła i kompozycje ścienne Władysława zdobią niejedno zacne miejsce, instytucje, domy prywatne, a nawet restauracje regionalne. Na całym Podhalu można znaleźć wiele śladów jego działalności plastycznej - oryginalna polichromia w kościele parafialnym w Poroninie, kompozycje o tematyce sakralnej w kościołach w Skrzypnem, Wielkim Cichem, Gliczarowie, Murzasichlu, kaplicy w Białym Dunajcu i Stasikówce, również wnętrza kościołów w Skrzypnem oraz Bańskiej Górnej – we współpracy z synem Krzysztofem - architektem. Witraże „Święci Polscy” można podziwiać w kościele parafialnym w Skrzypnem, a „Dwunastu Apostołów” u ojców Salwatorianów w Zakopanem.
Władysław Trebunia-Tutka jest uznanym i najwybitniejszym prymistą podhalańskim, niekwestionowanym autorytetem dla wielu pokoleń górali w dziedzinie kultury tradycyjnej. Równocześnie, jako najzdolniejszy uczeń Stanisława Nędzy-Chotarskiego i Bronisławy Koniecznej-Dziadońki, pielęgnuje i kontynuuje ich spuściznę, nadając jej własny, niepowtarzalny styl. Już jako trzynastoletnie dziecko „prymował” w kapeli swoich starszych braci zyskując drugą nagrodę w Konkursie Muzyk Podhalańskich w 1955 roku i nagrodę indywidualną na Światowym Festiwalu Młodzieży w Warszawie w tym samym roku. Zdobył też najwyższe laury w dziedzinie tradycyjnej muzyki ludowej m.in. „Basztę” w Kazimierzu w 1991 roku z Kapelą Rodzinną Trebuniów-Tutków z Poronina. Obecnie najczęściej koncertuje z zespołem rodzinnym Trebunie-Tutki, założonym i prowadzonym przez syna Krzysztofa. Trebunie-Tutki, nie tracąc nic ze swojego góralskiego charakteru, przeszli ewolucję od kapeli góralskiej po zespół koncertujący na największych festiwalach Muzyki Świata w Europie, Azji i Ameryce Północnej oraz reprezentujący Polskę m.in. na EXPO w Portugalii i Japonii. Ostatnio zostali uhonorowani tytułem „Ambasador Polszczyzny” za „autentyzm gwary wykorzystywanej w twórczości zespołu” i nominacją do nagrody polskiej Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2009 za album "Songs of Glory / Pieśni Chwały", nagrany z jamajską gwiazdą roots reggae Twinkle Brothers.
Władysław Trebunia-Tutka został odznaczony m.in. Nagrodą Ministra Kultury, Nagrodą im. St. Witkiewicza, medalem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury GLORIA ARTIS”, a ostatnio prestiżową Nagrodą im. Oskara Kolberga. Tegoroczna uroczystość, prowadzona przez Krzysztofa Trebunię-Tutkę, odbyła się w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Podczas koncertu, laureat z wirtuozerią zagrał na instrumentach pasterskich z towarzyszeniem syna Krzysztofa i tańczącego wnuka Jasia."

 Foto-relacja (zdjęcia archiwum zespołu Trebunie-Tutki):