(29.05.2009)  Anna Karpiel-Semberecka: "27 maja w Galerii Jednego Autora w siedzibie Tatrzańskiej Agencji Rozwoju Promocji i Kultury odbył się wernisaż wystawy "Freski i witraże Władysława Trebuni-Tutki w obiektywie Jerzego Z. Kosiuczenko”. Zetknęły się ze sobą dwa niezwykle interesujące światy - fotografii oraz rysunku i malarstwa. Zaprezentowane zostały nie tylko przepiękne zdjęcia uwieczniające freski i witraże autorstwa Władysława Trebuni-Tutki zdobiące liczne podhalańskie kościoły i inne obiekty, ale również projekty i szkice wielu dzieł tego artysty. Rozmowa prowadzona przez Ewę Czamańską oraz Jerzego Tawłowicza ujawniła zarówno ciekawe koleje losu, jak i artystyczne pasje i wrażliwość bohaterów tego wyjątkowego spotkania. Wernisaż, który zgromadził licznych znajomych i przyjaciół obu artystów,  uświetniła muzyka rodziny Trebuniów Tutków. Prowadzącą spotkanie tradycyjnie już ubrała Pracownia Strojów Ludowych i Haftu Stanisławy Łukaszczyk.
Bardzo miłym akcentem wieczoru było uhonorowanie sympatyków Galerii Jednego Autora, którzy odwiedzają ją systematycznie od pierwszej wystawy. Danuta Wojak Szczerba oraz Stanisław Wojciech Szczerba zostali obdarowani rysunkami, które podczas wernisażu wykonał Władysław Trebunia-Tutka.
W serwisie Watra oprócz obszernej  foto-relacji z wernisażu, dzięki uprzejmości Jerzego Z. Kosiuczenko zamieszczamy także fotografie, które można było podziwiać podczas wernisażu. Zapraszamy do ich obejrzenia zarówno na wystawie w Jasnym Pałacu, jak i w naszej internetowej galerii."

***

JERZY Z. KOSIUCZENKO - Urodził się w Grodnie. Jest absolwentem Politechniki Warszawskiej. W trakcie studiów realizował swoje artystyczne upodobania w ogniskach plastycznych pod okiem artysty malarza Tadeusza Bołoza i prof. Barbary Joncher. Fotografią zaczął się poważniej interesować od czasu pracy naukowej nad ELEKTROFOTOGRAFIĄ.
Od wielu lat z zamiłowaniem fotografuje mieszkańców Ziem Górskich oraz muzyków folkowych i etnicznych. W jego zbiorach znajdują się fotografie z podróży po Podhalu, Tyrolu, Sycylii i Portugalii, a także fotografie muzyków wykonane w czasie konkursów Festiwali Nowa Tradycja w Warszawie i Festiwali Ziem Górskich w Zakopanem.
Ulubionym tematem moich zdjęć, byli i są ludzie, a w szczególności ich twarze, na których maluje się radość z grania i śpiewania. Moim celem nie była oryginalność ujęcia, żaden pomysłowy kąt widzenia i rodzaj światła, nie próbowałem przedstawić niczego więcej ponad to co widziałem przez obiektyw. Interesuje mnie przede wszystkim portret swobodny - wykonany w niespodziewanym dla fotografowanego obiektu momencie - pozwalający zachować obraz ważnej i wyjątkowej, lecz przemijającej chwili - wyjaśnia fotografik.
W swojej działalności fotograficznej autor wystawy zajmuje się też ujęciami postaci i twarzy Madonn z różnych epok i krajów. W jego zbiorach znajduje się bogata dokumentacja z licznych europejskich podróży. Jerzy Kosiuczenko fotografuje tradycyjną lustrzanką analogową.

WŁADYSŁAW TREBUNIA-TUTKA - Kim jest tischnerowski Platon z Białego Dunajca? Niektórzy nazywają go „kronikarzem podhalańskich tradycji”, inni „góralskim Van Goghiem”, albo po prostu renesansowym artystą, rodem „spod samiućkik Tater”. Sam Władysław Trebunia-Tutka, znany jako głowa rodu i charyzmatyczny instrumentalista w zespole rodzinnym Trebunie-Tutki, zawsze podkreśla, że przede wszystkim jest artystą malarzem. Na jego twórczość ma wpływ nie tylko góralskie pochodzenie ze starego rodu baców i muzykantów, ale i wielkie zamiłowanie do polskiej kultury i historii, wrażliwość i niespotykana skromność...
Urodził się w 1942 roku w Poroninie, w domu, w którym bywało wielu artystów malarzy, portretujących jego dziadka - słynnego Stanisława Budza-Mroza, zwanego ostatnim podhalańskim dudziarzem. Od najmłodszych lat przejawiał wielki talent plastyczny i muzyczny. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych oraz Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej, kończąc je dyplomem na Wydziale Tkaniny Artystycznej.
Brał udział w około 35 wystawach zbiorowych i 25 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Prezentował swe prace w Belgii, Holandii, Francji, Niemczech, Szwecji, Hiszpanii, Rosji, Kanadzie i USA. Uprawia projektowanie tkanin, malarstwo sztalugowe, witrażowe, malarstwo na szkle, kompozycje ścienne, pastel, olej, gwasz. Prace olejne i na szkle zakupiono do wielu kolekcji europejskich i amerykańskich, a malowidła i kompozycje ścienne Władysława zdobią niejedno zacne miejsce, instytucje, domy prywatne, a nawet restauracje regionalne.
Na całym Podhalu można znaleźć wiele śladów jego działalności plastycznej - oryginalna polichromia w kościele parafialnym w Poroninie, kompozycje o tematyce sakralnej w kościołach w Skrzypnem, Wielkim Cichem, Gliczarowie, Murzasichlu, kaplicy w Białym Dunajcu i Stasikówce, również wnętrza kościołów w Skrzypnem oraz Bańskiej Górnej – we współpracy z synem Krzysztofem - architektem. Witraże „Święci Polscy” można podziwiać w kościele parafialnym w Skrzypnem, a „Dwunastu Apostołów” u ojców Salwatorianów w Zakopanem.
Władysław Trebunia-Tutka jest uznanym i najwybitniejszym prymistą podhalańskim, niekwestionowanym autorytetem dla wielu pokoleń górali w dziedzinie kultury tradycyjnej. Równocześnie, jako najzdolniejszy uczeń Stanisława Nędzy-Chotarskiego i Bronisławy Koniecznej-Dziadońki, pielęgnuje i kontynuuje ich spuściznę, nadając jej własny, niepowtarzalny styl. Już jako trzynastoletnie dziecko „prymował” w kapeli swoich starszych braci zyskując drugą nagrodę w Konkursie Muzyk Podhalańskich w 1955 roku i nagrodę indywidualną na Światowym Festiwalu Młodzieży w Warszawie w tym samym roku. Zdobył też najwyższe laury w dziedzinie tradycyjnej muzyki ludowej m.in. „Basztę” w Kazimierzu w 1991 roku z Kapelą Rodzinną Trebuniów-Tutków z Poronina.
Obecnie najczęściej koncertuje z zespołem rodzinnym Trebunie-Tutki, założonym i prowadzonym przez syna Krzysztofa. Trebunie-Tutki, nie tracąc nic ze swojego góralskiego charakteru, przeszli ewolucję od kapeli góralskiej po zespół koncertujący na największych festiwalach Muzyki Świata w Europie, Azji i Ameryce Północnej oraz reprezentujący Polskę m.in. na EXPO w Portugalii i Japonii. Ostatnio zostali uhonorowani tytułem „Ambasador Polszczyzny” za „autentyzm gwary wykorzystywanej w twórczości zespołu” i nominacją do nagrody polskiej Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2009" za album "Songs of Glory/Pieśni Chwały", nagrany z jamajską gwiazdą roots reggae Twinkle Brothers.
Mimo wielu wcześniejszych nagród i odznaczeń za twórczość plastyczną (m.in. Nagroda Ministra Kultury w 1978 roku, Nagroda im. St. Witkiewicza w 1997 roku), ostatnia - srebrny medal Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury GLORIA ARTIS” - ucieszyła artystę najbardziej. Władysław Trebunia-Tutka czuje się spadkobiercą wybitnych mistrzów malarstwa polskiego i jako jeden z nielicznych malarzy profesjonalnych, nawiązuje do góralskiej tradycji i kultury swoich ojców.

oprac. Ewa Czamańska - TARPiK

***

 Freski i witraże Władysława Trebuni-Tutki
w obiektywie Jerzego Z. Kosiuczenko

Foto-relacja (zdjęcia Anna Karpiel-Semberecka):

Foto-relacja (zdjęcia Piotr Kyc):