(05.02.2009) Anna Karpiel-Semberecka: "Uroczystości 100 rocznicy śmierci Mieczysława Karłowicza odbyły się również w środę w zakopiańskiej Państwowej Szkole Muzycznej noszącej imię tego wybitnego kompozytora. Jego pamięć uczczono koncertem orkiestry szkolnej pod dyrekcją Cezarego Wagnera z Janem Siaśkiewiczem (klarnet) w roli solisty. Koncert wzbogaciły słowa pieśni, do których muzykę skomponował Karłowicz, które recytowali aktorzy Teatru Witkacego - Katarzyna Pietrzyk i Krzysztof Najbor.
Sala koncertowa Zespołu Państwowych Szkół Artystycznych wypełniona była po brzegi miłośnikami muzyki, a także dokonań turystycznych i fotograficznych Mieczysława Karłowicza.

Tego dnia po raz ostatni w Zakopanem można było obejrzeć wystawę fotogramów Karłowicza – "Muzyka i Tatry", przygotowaną przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne z okazji obchodów 100. rocznicy śmierci kompozytora. Była to pierwsza w Polsce prezentacja tej wystawy, która została pomyślana jako objazdowa po Europie. W najbliższym czasie trafi ona do Filharmonii Warszawskiej i Szczecińskiej. Na wystawie pokazano sporo unikatowych zdjęć Karłowicza z jego wędrówek po Tatrach, a także ówczesnego Zakopanego.

Kolejnym ważnym wydarzeniem była promocja książki Macieja Pinkwarta "Zakopiańskim szlakiem Mieczysława Karłowicza". Spotkanie z autorem poprowadził Władysław Malinowski z wydawnictwa PWM.
Gdybym miał polecić tylko jedna książkę o Karłowiczu, to byłaby to właśnie książka Macieja Pinkwarta. Nie ma lepszego wprowadzenia w życie tego wielkiego artysty. Książka zawiera więcej nawet, niż zapowiada tytuł. Czytelnicy, którzy znają Zakopane i Tatry, po przeczytaniu tej książki zainteresują się muzyką i odwrotnie - ci, którzy znają muzykę, a nie znają miejsca lepiej zrozumieją kompozytora. Pozostali także wiele skorzystają - dowiedzą się wiele o czasie pobytu Karłowicza w Zakopanem, o roli Zakopanego w kulturze polskiej. Klimatu książce dodaje osobisty stosunek autora do tematu. Publikacja ta to również przewodnik po Zakopanem szlakiem Karłowicza wyposażony w mapkę - rekomendował książkę Władysław Malinowski.
Książka porusza wiele aspektów życia Mieczysława Karłowicza, nie tylko jako kompozytora, ale również fotografika, taternika oraz inicjatora wspólnie z Zaruskim utworzenia Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Jest też pięknie ilustrowana zarówno archiwalnymi, jak i współczesnymi fotografiami, a towarzyszy jej multimedialne wydanie wystawy "Mieczysław Karłowicz - Muzyka i Tatry" na płycie CD.
Karłowicz był największy, jak twierdzą znawcy muzyki. Gdyby nie lawina pod Kościelcem, to może jemu stawialibyśmy dziś pomniki i muzea, a po Karłowiczu w tej chwili zostało niewiele. Znane jest jego nazwisko i okoliczności tragicznej śmierci, ale jego utwory nie są wykonywane tak często, jak na to zasługują. Ja jednak Karłowicza w swojej książce pokazuję jak jednego z mieszkańców Zakopanego - wyjaśniał Maciej Pinkwart. Zakopane wpływa na Karłowicza niesłychanie twórczo i inspiratywnie. Tutaj nie tylko pracuje, komponuje, doskonale wypoczywa, ale także poszerza krąg swoich znajomych. Realizuje swoje górskie pasje. Karłowicz był twórcą pewnej tendencji w turystyce tatrzańskiej tamtych czasów, kiedy krystalizował się pogląd, czym jest turystyka i czym są Tatry. Trwała polemika między sportowym, a estetyzującym kierunkiem w taternictwie. Karłowicz opowiadał się za przeżyciami estetycznymi, ale w połączeniu z wyrobieniem technicznym i sportowym, aby pokonywać napotkane w górach trudności. To dobra postawa również na dzisiejsze czasy, tak samo jak jego słowa: Szanujcie cisze i majestat górski - mówił autor o bohaterze swojej książki."

"Autor niniejszej pracy będzie zadowolony, jeżeli w wyniku lektury Czytelnik zyska wiedze o Zakopanem z okresu życia kompozytora, pozna okoliczności, które związały wybitnego twórcę z Tatrami i Zakopanem, i zamyśli się przez chwile nad aktualnością wyznawanej przezeń estetyki tatrzańskiej. Być może chwila takiej refleksji pomoże nam pełniej zrozumieć wyryte na pamiątkowym kamieniu Karłowicza, ustawionym w miejscu jego śmierci pod Małym Kościelcem, słowa Horacego: ,,Non omnis moriar". Wiara w prawdziwość słów ,,nie wszystek umrę" - to nie tylko wiara w trwałość spuścizny artystycznej kompozytora. To także obowiązek zachowania w ludzkiej pamięci osoby Mieczystawa Kartowicza — dobrego, szlachetnego i ciekawego człowieka, wielkiego artysty, wybitnego taternika."
Maciej Pinkwart

MACIEJ PINKWART (ur. 1948) jest pisarzem, publicysta i kustoszem Muzeum Karola Szymanowskiego w Willi ,,Atma" oraz nauczycielem w Państwowej Ogólnokształcącej Szkole Artystycznej w Zakopanem. Publikuje felietony w ,,Dzienniku Polskim" ,,Tygodniku Podhalańskim" i ,,Gazecie Krakowskiej". Jest autorem licznych przewodników (m.in. o Zakopanem, Tatrach, Słowacji, Francji i Grecji), prac dotyczących historii miejsc (Zakopane. Przewodnik historyczny, cztery wydania od 1988, Muzeum Karola Szymanowskiego w willi ,,Atma" w Zakopanem. Przewodnik, stale wznawiany od 1978), historii prasy zakopiańskiej (Tatry w świadomości mieszkańców Zakopanego i ich gości. Prasa zakopiańska 1891-1939, 2002), a także publikacji łączących zamiłowania podróżnicze, historyczne i muzyczne (Zakopiańskim śladem Szymanowskiego, od 1982, Muzyka i Tatry, 1992). Wśród bogatej twórczości ważne miejsce zajmują również tomiki wierszy (Nad reglami, 1986, Texty, 1995, Lustro 2001), opowiadania (Denaturalizm, 1997) oraz powieści (Dziewczyna z Ipanemy, 2003, Siódmy krąg, 2003).

Foto-relacja (zdjęcia Anna Karpiel-Semberecka):