(02.02.2009)
W ramach obchodów
stulecia śmierci Mieczysława Karłowicza
w Sali Lustrzanej ,,Jasnego Pałacu"
odbył się koncert w wykonaniu Łucji Czarneckiej (sopran) i Mirosława
Herbowskiego (fortepian). Towarzyszyła mu promocja książki Łucji
Czarneckiej pt. ,,Karłowicz. Pieśni. Zaduma nad zagadką miłości i
śmierci".
Koncert zorganizowali: Zakopiańskie
Stowarzyszenie Kulturalne, Starosta Powiatu Tatrzańskiego, Tatrzańska
Agencja Rozwoju Promocji i Kultury, Biuro Promocji Zakopanego.
Ewa Czamańska - TARPiK:
"W
dniu 1 lutego 2009 r. w DW Jasny Pałac, siedzibie Tatrzańskiej Agencji
Rozwoju, Promocji i Kultury odbył się koncert muzyczny inaugurujący
uroczyste obchody 100- lecia śmierci Mieczysława Karłowicza.
Organizatorami wieczoru muzycznego byli Zakopiańskie Stowarzyszenie
Kulturalne, Tatrzańska Agencja Rozwoju, Promocji i Kultury oraz Biuro
Promocji Zakopanego .
Koncert 19 Pieśni, do których muzykę skomponował Mieczysław Karłowicz,
wykonali pani Łucja Czarnecka – sopran, na fortepianie akompaniował
Mirosław Herbowski.
Spotkaniu towarzyszyła promocja książki Łucji Czarneckiej pt. „Karłowicz.
Pieśni. Zaduma nad zagadką miłości i śmierci”, która powstała jako
inspiracja pracy habilitacyjnej w PWST, będącej kluczem do zrozumienia
pieśni i twórczości Mieczysława Karłowicza.
Scenografię stanowiły stroje z „Pracowni Strojów Ludowych i Haftu”
Stanisławy Łukaszczyk.
Zakopiański Salon Muzyczny na początku XXI wieku?! W myśl
postmodernistycznej filozofii wszystko jest możliwe. A więc i powrót
Salonu. Tego miejsca gdzie sztuka była potrzebą życia, była niejako samym
życiem, a wieczór bez występu ulubionego muzyka czy popisu aktora był
stracony.
Przecież to w salonach rozbrzmiewała muzyka Chopina i Moniuszki,
Paderewskiego, Żeleńskiego i Karłowicza.
Po raz kolejny Sala Lustrzana Jasnego Pałacu zapełniła się więc po brzegi
publicznością. Karłowicz – jego utwory muzyczne spotkały się z dużym
zainteresowaniem wśród słuchaczy. Spośród 23 utworów, związanych ściśle z
tekstami poetyckimi, przeszło połowa to kompozycje do wierszy Kazimierza
Przerwy – Tetmajera.
Wykołysałem cię wśród fal mych snów
jak limbę gdzieś nadwodną,
śniłem cię cichą i pogodną,
ach, jak mi żal, jak żal…
Na zieloności sennych hal,
gdzie wiatr błękitne mgły rozpina,
byłaś mi, dziewczę, tak jedyna,
ach, jak mi żal, jak mi żal…
Wkoło szumiały smreki w dal
Jakimś modleniem cichym, wiecznym,
byłaś mi tam czymś tak słonecznym,
ach, jak mi żal , jak żal…
Łucja Czarnecka – sopran, o której ks. Prof.
Tadeusz Przybylski pisał: ”jej piękny, krystaliczny głos budzi zachwyt,
a interpretacje porywają niezwykłą ekspresją”, koncertowała na
różnorodnych festiwalach muzycznych w kraju i za granicą. Współpracuje z
Teatrem Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz Narodowym Teatrem Starym.
Jest pierwszą wokalistka, której głos zabrzmiał w Polskich Tatrach w
przedstawieniu plenerowym pt. „Na Przełęczy.” Artystka realizuje nagrania
dla teatru i filmu. W swoim repertuarze posiada dzieła operowo –
oratoryjne oraz pieśni. Jest pedagogiem – obecnie adiunktem Państwowej
Wyższej szkoły Teatralnej w Krakowie.
Mirosław Herbowski – jest absolwentem
Akademii Muzycznej w Krakowie. Laureatem międzynarodowych konkursów
pianistycznych w Rzymie i Amsterdamie. Jest pedagogiem doc. hab. w
krakowskiej Akademii Muzycznej. Ceniony pianista, koncertujący między
innymi w Finlandii, Danii, Francji Włoszech, Japonii i USA.
Muzyka, którą Karłowicz zostawił po sobie, stanowi dzieło, którym kultura
europejska może się szczycić. W swych utworach zawarła całą pełnię swego
krótkiego, intensywnego życia."
Foto-relacja (zdjęcia
Anna Karpiel-Semberecka):
|