|
 Skocznia „królewska” w
Holmenkollen to legenda i zarazem kolebka skoków narciarskich, a
zwycięstwo na tym obiekcie oznacza po prostu przejście do
historii. Po raz pierwszy skoki rozegrano tutaj w 1892 r., potem
była piękna olimpiada w 1952 r., gdzie Norwegowie na oczach 180
tysięcy widzów zdobywali olimpijskie medale. W skocznie tą
wpisana jest też historia naszego najlepszego skoczka, Adam
Małysza, który dotąd wygrywał tu dwukrotnie: w 1996 i 2001 r.
Drugim razem mgła sparaliżowała zawody i rozegrano tylko jedną
serię. Podobnie było w 2003 r. No cóż, po raz trzeci z rzędu
mgła sparaliżowała, albo przynajmniej próbowała, skoki na
skoczni „królewskiej”. Tak samo było podczas marcowych zawodów w
2001 i 2002 r. W skokach, po anulowaniu drugiej serii, zwyciężył
zdecydowanie polski skoczek, Adam Małysz. Zawody zaszczycił swą
obecnością król Norwegii Harald V z żoną Sonią.
Adam Małysz zwyciężył w
niedzielnym konkursie na skoczni „Holmenkollbakken”.
Drugą serię skoków anulowano ze względu na gęstniejącą mgłę, a
nadrzędne jest przecież bezpieczeństwo zawodników. Mimo to
trener Reinhard Hess był niezadowolony z tej decyzji, gdyż
liczył na drugi udany skok swojego najlepszego zawodnika – Svena
Hannawalda. Do tego jednak nie doszło. Z kolei trener Norwegów,
Mika Kojonkoski, całkowicie zgadzał się z decyzją grona
sędziowskiego, gdyż skoki w tych warunkach mogły być dla
zawodników niebezpieczne. Tak więc Adam Małysz odniósł 22 swoje
zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Było to też jego trzecie
zwycięstwo na skoczni w Holmenkollen. Polak systematycznie pnie
się w górę statystyk Pucharu Świata i od Holmenkollen jest już
liderem klasyfikacji PŚ! Polakowi zostały do przeskoczenia
jeszcze skocznie w Lahti, które jak sam kiedyś powiedział,
bardzo lubi i pasjonująca walka o „Kryształową Kulę” na
słoweńskiej „Velikance”.
Holmenkollbakken –
Oslo-Holmenkollen
Kraj: Norwegia
Data postania: 1892 r.
Punkt konstrukcyjny: K 115
Rekordzista: Sven Hannawald –
NIEMCY – 132,5 m (12 marca 2000 r.)
 Skocznia „Holmenkollenbakken”
jest jednym z najsłynniejszych tego typu obiektów na świecie.
Jest obiektem z którym związana jest historia narciarstwa
klasycznego, Zwycięstwo na tej skoczni od lat jest bardzo
prestiżowym, a zwycięzcy wręczał puchar sam król Norwegii. Ta
skocznia była także kolebką skoków. Wielokrotnie przebudowywana
jest obecnie obiektem o punkcie K 115 m. Poprzedniczką tego
obiektu była niewielka Husebybakken. Na skoczni
przeprowadzono konkurs olimpijski 1952 r. oraz mistrzostwa
świata w 1966 i 1982 r. Konkurs olimpijski w 1952 r. miało
oglądać ponad 150 tysięcy kibiców (nawet podawana jest liczba
180 tysięcy!). Podobnie było na konkursach mistrzostw świata.
Na skoczni w Holmenkollen
przeprowadzany jest od początku istnienia Puchar Świata w
skokach oraz Puchar Kontynentalny. Skocznia posiada sztuczne
oświetlenie, w lecie pokrywana jest igielitem. Posiada
zabezpieczenie przeciwwiatrowe. W Holmenkollen organizowane są
wielkie międzynarodowe zawody w skokach, kombinacji norweskiej,
biegach narciarskich i biathlonie. Jest to prawdziwa „stolica”
światowego narciarstwa. Pod progiem skoczni znajduje się słynne
w całym świecie Muzeum Narciarstwa (Skimuseet),
pokazujące bogate tradycje uprawiania narciarstwa w Norwegii. Na
zeskoku latem znajduje się basen. Organizowane są na nim zawody
w skokach na nartach do wody. Dzięki temu skocznia „żyje” przez
cały rok. Sztuczna skocznia z betonową wieżą i rozbiegiem
zdecydowanie góruje nad otoczeniem i jest widoczna z daleka.
Pewnie dlatego jest jednym z najchętniej odwiedzanych obiektów
sportowych Norwegii (rocznie odwiedza ją ponad milion
zwiedzających). Jeśli chodzi o polskie akcenty w Holmenkollen to
dwukrotnym zwycięzcą zawodów na tym obiekcie był Adam Małysz
(1996, 2001). Teraz dołożył do swej listy sukcesów trzeci sukces
w Holmenkollen (2003). Skocznia i przyległy do niej stadion są
podzielone na sektory i mogą pomieścić nawet do 120 tysięcy
widzów.
Dane
techniczne: wysokość progu – 2,9 m, średnia prędkość na progu –
93 km/h, kąt nachylenia progu skoczni – 11,5 stopnia, kąt
nachylenia zeskoku – 34,5 stopnia, Punkt K 115, punkt sędziowski
– 128 m.
Rekordziści obiektu w
Holmenkollen:
1892 – Arne Ustvedt – 21,5 m
1893 – Igemann Sverre (Norwegia)
- 22 m
1894 – Jonas Holmen, Iver Dahl
(obaj Norwegia) – 23 m
1896 – Kristian Tandberg, Cato
Aaal (Norwegia) – 24 m
1897 – Eivind Roll, Morten Hansen
(Norwegia) – 25,5 m
1902 – Reidar Gjoelme (Norwegia) –
29,5 m
1909 – Leif Berg (Norwegia) – 31 m
1911 – Tore Viker (Norwegia) – 33
m
1914 – Paul Braathen (Gran) – 33,5
m, Johs. Thomassen (Norwegia) – 34 m, Ole Grimsby- (Norwegia) –
35 m
1917 – Gregorius Gravli (Norwegia)
– 35,5 m, Hans O. Oset (Norwegia) – 36 m, Inge Roll (Norwegia) –
37,5 m
1918 – Ivar S. Dahl (Norwegia) –
38 m, Josef Henriksen (Norwegia) – 42 m
1922 – Narve Bonna (Norwegia) –
43,5 m, Jacob Thullin Thams (Norwegia) – 46 m
1928 – Harald Sorensen (Norwegia)
– 47 m, Hans Vinjarengen (Norwegia) – 47,5 m, Alf Andersen
(Norwegia) – 48 m
1929 – Roar Hellum (Norwegia) –
48,5 m, Bjarne Rosen (Norwegia) – 49,5m, Arvid Smedsrud
(Norwegia) – 50 m
1930 – Olaf Ulland (Norwegia) –
50,5 m, Knut Kobberstad (Norwegia) – 51 m, Reidar Andersen
(Norwegia) – 52 m
1938 – Trygve Gundersen
(Norwegia) – 54,5 m
1939 – Harry Lagert (Norwegia) –
55 m, Thorstein Skinnarland (Norwegia) – 57 m, Magnar Fosseide
(Norwegia) – 58 m, Ole Jansen (Norwegia) – 58 m, Tore Fossbekk
(Norwegia) – 59 m, Einar Burdal (Norwegia) – 59,5 m, Sven
Eriksson Salanger (Szwecja) – 62 m
1940 – Reidar Karlsen (Norwegia) –
65,5 m, Sigurd Haanes (Norwegia) – 66 m, Jens Oestby (Norwegia)
– 68 m, Kolbjoern Skjaeveland (Norwegia) – 68,5 m
1947 – Olav Stavik (Norwegia) –
70 m, Hans Kaarstein (Norwegia) – 71 m
1959 – Otto Leodolter (Austria) –
71,5 m
1962 – Tormod Knudsen (Norwegia) –
73,5 m, Yosuke Eto (Japonia) – 78 m, Toralf Engan (Norwegia) –
78,5 i 80,5 m
1963 – Gene Kotlarek (Stany
Zjednoczone) – 81,5 m, Torbjoern Yggesteh (Norwegia) – 84,5 m
1964 – Veikko Kankkonen
(Finlandia) – 85 i 87 m
1965 – Lars Grini (Norwegia) – 89
m
1968 – Gjert Andersen (Norwegia) –
89 m, Bjoern Wirkola (Norwegia) – 91 m
1969 – Topi Mattila (Finlandia) –
92 m
1976 – Karl Schnabl (Austria) –
96,5 m
1977 – Thomas Meissinger (DDR) –
98,5 m
1980 – Tom Levorstadt (Norwegia) –
105 m, Ole Bremseth (Norwegia) – 108,5 m
1981 – Primoż Ulaga (Jugosławia) –
109,5 m
1985 – Heiko Hunger (DDR) – 110,5
m
1992 – Jon Inge Kjoerum (Norwegia)
– 113,5 m
1993 – Steinar Solhaug (Norwegia)
– 114,5 m
1994 - Mario Stecher (Austria) –
126,5 m
1997 – Haavard Lie (Norwegia) –
127,5 m
1999 – Olav Magne Doennem
(Norwegia) – 131 m
2000 – Sven Hannawald (Niemcy) –
132,5 m
Rekordy skoczni w
Holmenkollen z: Arbok 2000, materiały z Muzeum Narciarstwa w
Holmenkollen. |
