Skocznia „Okurayama” w Sapporo
gościła skoczków-uczestników 18 i 19 zawodów Pucharu Świata w
edycji 2002/03. Najlepsi na tej skoczni nie okazali się japońscy
samuraje, czyli zawodnicy kraju Kwitnącej Wiśni, lecz
wychowankowie trenera Miki Kojonkoskiego – Norwegowie, Roar
Lyoekelsoey, który zwyciężył w sobotę i Sigurd Pettersen, który
był pierwszy w konkursie niedzielnym. W obu zawodach wystartował
Adam Małysz i dwa razy był szósty.
Tak jak w Willingen i w Hakubie
wiatr reżyserował skokami w Sapporo i ci zawodnicy, którzy mieli
szczęście dostać go pod narty wypadali dobrze, natomiast ci,
których zduszał do zeskoku byli praktycznie bez większych szans.
Podczas zawodów sypał też śnieg, przez co szybkość w torach
zmalała, wiatr wiał z różnych kierunków – wszystkie te czynniki
spowodowały, że zawody sobotnie na „Okurayamie” raczej trudno
zaliczyć do bardzo udanych.
Roar Lyoekelsoey ma 25 lat i od lat
prezentuje dobrą formę, ale nigdy nie wygrał zawodów rangi
Pucharu Świata. Doczekał się wreszcie w Japonii, gdzie po skoku
na 137,5 m. objął zdecydowanie prowadzenie, Zwycięstwo
przypieczętował skokiem w drugiej serii na 128,5 metra Drugi był
młodziutki Nagiller. Dwa skoki na 134 i 127 m. zapewniły
mu drugie miejsce na podium. Zaraz za nim uplasował się drugi
Norweg – Bjoern Einar Romoeren. Małysz był 6, ale nie udał mu
się 1 skok. Miał pretensje do Słoweńca – startera na Okurayamie,
Mirana Tepesa, który ściągnął go z belki startowej. Mimo to
Polak zaatakował w drugiej serii i skoczył 131,5 m.; ten skok
dał mu 6 lokatę. Pięknym skokiem popisał się także Florian Liegl,
który miał najdłuższy skok w konkursie – 139 m., tylko o 2 metry
mniej od rekordu Masahiko Harady. Drugi z Polaków, Marcin
Bachleda, wywalczył 19 miejsce.
Wyniki konkursu skoków _ „Okurayama”
– Japonia – 25 stycznia 2003 r. – pierwsza piątka
Imię i nazwisko zawodnika |
Długości skoków |
Punktacja |
1. Roar Lyoekelsoey (Norwegia) |
137,5, 128,5 m |
283.3 |
2. Christian Nagiller
(Austria) |
134, 127 m |
272.3 |
3. Bjoern Einar Romoeren
(Norwegia) |
126, 135,5 m |
271.7 |
4. Andreas Widhoelzl (Austria) |
135, 123,5 m |
267.8 |
5. Hideharu Miyahira (Japonia) |
124,5, 133,5 m |
267.4 |
„Ten chłopak ma możliwości”
Tak kiedyś wypowiedział się na
temat Sigurda Pettersena obecny trener teamu Norwegii
Mika Kojonkoski. I rzeczywiście Pettersen świetnie zaprezentował
się w Trondheim, gdzie wygrał konkurs i prezentował dość równą i
wysoką formę. Ponownym jego sukcesem okazał się konkurs
niedzielny w Sapporo. Podobnie jak w sobotę na „Okurayamie”
padał śnieg, na szczęście wiatr był o wiele słabszy niż w
sobotę. Walka po pierwszej serii była naprawdę bardzo wyrównana:
prowadził Widhoelzl, zaledwie o 2.3 punktu przed wspomnianym
wyżej Pettersenem i Peterką. Nasz skoczek Adam Małysz miał 126
metrów i miał niedużą stratę do czołówki. W drugiej serii
osiągnął 123 m. ale to okazało się zdecydowanie za mało na
podium. Nagiller miał 127 m., Liegl – 129,5 m., no i wreszcie
kapitalny skok Pettersena na 131,5 metra. Widhoelzl, pierwszy po
pierwszej serii, ma krótszy skok na 127 i ostatecznie zajmuje
drugą lokatę. 21 miejsce wywalczył drugi z polskich skoczków,
Marcin Bachleda.
Wyniki konkursu skoków _ „Okurayama”
– Japonia – 26 stycznia 2003 r. – pierwsza piątka
Imię i nazwisko zawodnika |
Długości skoków |
Punktacja |
1. Sigurd Pettersen (Norwegia) |
129, 131,5 m. |
271.4 |
2. Andreas Widhoelzl (Austria) |
130, 127 m |
265.6 |
3. Florian Liegl (Austria) |
127, 129,5 m |
262.7 |
4. Primoż Peterka (Słowenia) |
128, 126,5 m |
262.1 |
5. Christian Nagiller
(Austria) |
126, 127 m |
256.9 |
Bohaterowie skoków w Hakubie i
Sapporo
Christian Nagiller
Austria
Data
urodzenia: 24 czerwca 1984 r.
Klub: SV Raika Natters Bergisel
Kolejny
z młodych i bardzo uzdolnionych zawodników austriackich z klubu
SV Raika Natters Bergisel. Urodził się 24 czerwca 1984 r. w Hall.
Mieszka w Krebs. W reprezentacji Austrii dostrzeżony został
przez nowego trenera Hannu Lepistoe w ostatnim sezonie i ten 18
– letni zawodnik zadebiutował podczas konkursu w austriackim
Bischofshofen, który kończył 51. Turniej Czterech Skoczni.
Włączenie Nagillera do kadry „A” okazało się dobrym
pociągnięciem. Nagiller zwyciężył w zawodach PŚ w japońskiej
Hakubie 23 stycznia 2003 r. Dzięki między nimi jemu Austria w
klasyfikacji narodów zajęła 1 miejsce w sezonie 2002/03.
Wyniki sportowe,
narciarz-skoczek. Wyniki w PŚ w sezonie 2002/03: Zakopane – 5,
14, Hakuba – 1, Sapporo – 2, 5, Bad Mitterndorf – 4, 9,
Willingen – 10, Oslo – 29, Lahti – 22, Planica – 15, 23.
Roar
Lyoekelsoey
Norwegia
Data
urodzenia: 31 maja 1976 r.
Klub: Orkdal IL
Jeden
ze skoczków norweskich, którzy „odrodzili się” po objęciu kadry
narodowej Norwegii przez trenera Mikę Kojonkoskiego. Urodził się
31 maja 1976 r. w Orkanger w Norwegii. Skacze dla klubu Orkdal
IL. Mieszka obecnie w Trondheim. Mierzy 175 cm wzrostu i waży 62
kg. Jego hobby to golf i wędkarstwo. Jego debiut w skokach miał
miejsce w 1985 r., w reprezentacji Norwegii w 1993 r., a w
zawodach cyklu PŚ w 1993 r. w norweskim Lillehammer. Tego samego
roku zdobył swoje pierwsze punkty w PŚ na skoczni w Planicy.
Potem wyniki były coraz słabsze, chociaż wielokrotnie Roar był w
czołówce PŚ np. 2 Planica, 4 Lillehammer, 6 Sapporo w sezonie
1995/96, czy2 Sappporo, 3 w Willingen w seoznie 1996/97. Potem
by/ł już coraz, coraz dalej. Renesans nastąpił, gdy
reprezentację Norwegii przejął trener Mika Kojonkoski: 6
miejsce w klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni
2002/03, zwycięstwo w PŚ w Sapporo (25 stycznia 2003 r.), 2
miejsce w Oslo (9 marca 2003 r.) inne dobre wyniki, między
innymi brązowy medal w drużynie z Val di Fiemme, spowodowały iż
w sezonie 2002/03 Roar został sklasyfikowany na wysokim 9
miejscu.
Wyniki sportowe:
Igrzyska Olimpijskie: 1998 – Nagano – 9, Mistrzostwa Świata:
1997 – Trondhem – 24 (K 90), 6 (120), 2003 – Val di Fiemme – 3
druż., Mistrzostwa Świata w lotach narciarskich: 1996 – Kulm –
12. Miejsca w Pucharze Świata: 1992/93 – 53, 1993/94 – 17,
1994/95 – 33, 1995/96 – 15, 1996/97 – 13, 1998/1999 – 29,
1999/2000 – 29, 2000/2001 – 28, 2002/2003 – 9. Miejsca w PŚ w
lotach: 1995/96 – 7, 1996/97 – 9. Miejsca w Pucharze Świata
2002/03 : Kuusamo – 9,9, Trondheim – 7,11, Titisee-Neustadt –
15,7, Engelberg – 17, 15, Oberstdorf – 6, Garmisch-Partenkirchen
– 4, Innsbruck – 7, Bischofshofen – 15, Liberec – 12, Zakopane –
14, 9, Hakuba – 7, Sapporo – 1, 9, Bad Mitterndorf/ Kulm – 7,18,
Willingen – 28, 30, Oslo – 2, Lahti – 29, 21, Planica – 19, 11.
Sigurd Pettersen
Norwegia
Data
urodzenia: 22 października 1980 r.
Klub: Rollag og Veggli IL
Sigurd
Pettersen mieszka w Oslo. W reprezentacji Norwegii zadebiutował
w 2001 r., a w zawodach Pucharu Świata wystartował po raz
pierwszy na olimpijskim obiekcie w Hakubie w 2002 r., zdobył tam
też pierwsze punkty do PŚ. Wcześniej był skoczkiem bardzo
przeciętnym, ale w grupie szkolonej przez Mikę Kojonkoskiego
znalazł się w kadrze Norwegii „A”. Stało się to po obozie
szkoleniowym, podczas którego sami zawodnicy mieli wyznaczyć
sobie cele na sezon; rozpoczęła się praca, która przyniosła
efekty. Pettersen prowadził dość długo w klasyfikacji PŚ będąc
jego niespodziewanym liderem, potem gorsze wyniki w drugiej
części sezonu spowodowały, że zajął 10 miejsce w klasyfikacji PŚ.
Objawienie sezonu dla skoków norweskich, które przez wiele lat
przeżywały ogromny kryzys. Przełamał go, zdaję się, nowy trener
ekipy norweskiej, Mika Kojonkoski. Kojonkoski mówi o ogromnym
potencjale tego zawodnika. W zawodach PŚ w sezonie 2002/03
Pettersen zebrał 747 punktów, co w łącznej klasyfikacji dało mu
dobrą 10 lokatę.
Wyniki PŚ 2002/03:
Kuusamo – 4,6, Trondheim – 2,1, Titisee-Neustadt – 2, Enhgelberg
– 12, 11, Oberstdorf – 17, Garmisch-Partenkirchen – 21,
Innsbruck – 26, Bischofshofen – 5, Liberec – 18, Zakopane – 4,
7, Hakuba – 14, Sapporo – 1, Bad Mitterndorf – 25, Willingen –
14, Oslo – 7. |